HVLA – manipulacje krótkodźwigniowe działają w sposób delikatny, ale i bardzo dokładny. Technika ta polega na przyłożeniu do stawu pacjenta siły o małej amplitudzie oraz dużej prędkości, co zazwyczaj skutkuje słyszalnym „kliknięciem”. Następuje wtedy zmniejszenie napięcia mięśniowego w obszarze zabiegowym. Technika manualna z zastosowaniem manipulacji to często wykorzystywany rodzaj terapii w leczeniu różnych źródeł bólu oraz dysfunkcji. Manipulacje HVLA są chętnie wybierane przez osteopatów, fizjoterapeutów i terapeutów manualnych. Są one docenianie zwłaszcza przed ich skuteczność, jak i niską inwazyjność. Warto podkreślić to, że są w pełni bezpieczne dla pacjenta i nie wywołują u niego dyskomfortu.
Na czym polegają manipulacje krótkodźwigniowe HVLA?
HVLA, czyli High VelocityLowAmplitude, co oznacza „Duża Prędkość Niska Amplituda”. Podczas zbiegu do stawu pacjenta przykłada się siłę, czyli impuls o niskiej amplitudzie, lecz sporej szybkości w dokładnie określonym kierunku. W ten sposób odruchowo zmniejsza się spazm mięśniowy w rejonie stawu i tkankach powiązanych z nim neurologicznie. Techniki manipulacyjne HVLA znajdują zastosowanie w różnych gałęziach medycyny naturalnej (chiropraktyka, osteopatia itp.). Są one uznawane za jedne z najskuteczniejszych, a zarazem najbezpieczniejszych manipulacji stawowych. Za ich efektywne działanie odpowiada precyzyjne skupienie sił w stawie, poprzez wykorzystanie wielu delikatnych komponentów ruchu, przez co widocznie zmniejsza się zakres amplitudy dźwigni pierwotnej. Może być nią zgięcie, przesunięcie boczne w stawie czy rotacja. Techniki te polecane są zwłaszcza w stanach ostrych, gdyż przynoszą natychmiastowe ukojenie. Dobrze przeprowadzona manipulacja HVLA zapewnia dobre rezultaty i jest w pełni bezpieczna, a przy tym bezbolesna dla pacjenta.
Manualne techniki HVLA – wskazania
Do najważniejszych wskazań zalicza się:
- dyskopatia,
- rwa kulszowa,
- bóle mięśni,
- wady postawy ciała,
- migreny i zawroty głowy,
- zablokowania czynnościowe stawów,
- bóle w wyniku urazu,
- kręgozmyk,
- dyskopatia,
- napięciowe bóle tułowia i głowy,
- zmiany przeciążeniowe kręgosłupa,
- bóle karku.
Manualne techniki HVLA- efekty
Manipulacje krótkodźwigniowe umożliwiają ukierunkowanie i skupienie siły impulsu aplikowanego na dany segment kręgosłupa przy pomocy minimalnej ilości siły terapeuty. Techniki te mają wiele zalet, gdyż pozwalają na wyeliminowanie elementu torsji, jak i używania końcowych zakresów ruchu w stawach kręgosłupa. Pacjent przez cały zabieg czuje się komfortowo. Ponadto, właściwe zbudowanie bariery tkankowej nie wymaga od specjalisty użycia znacznej siły, a więc jego praca jest również ułatwiona, w szczególności, jeśli pacjent jest od niego większy. Barierę uzyskuje się przez wielotorową kompresję wywieraną przez całe ciało fizjoterapeuty na dany obszar, natomiast końcowy impuls jest wykonywany szybko.
Według specjalistów techniki te wpływają na:
- przesunięcie nastawiające zablokowaną w niewłaściwej pozycji powierzchnię stawową,
- odruchowe obniżenie pobudliwości nocyceptywnej,
- zerwanie łącznotkankowych zlepień czy adhezji wewnątrzstawowych,
- uwolnienie zablokowanego między powierzchniami stawowymi fałdu błony maziowej albo meniskoidu,
- odruchowe obniżenie napięcia czy reaktywności mięśni związanych neurologiczne z poddawanym zabiegowi stawem.
Efekt charakterystycznego kliknięcia podczas zabiegu powiązany jest z procesem kawitacji. Wtedy dochodzi do nagłego zmniejszenia ciśnienia śródstawowego, przez co rozpuszczone w płynie stawowym gazy uwalniane są w przestrzeń stawową w formie bąbelków. Obniżenie ciśnienia śródstawowego spowodowane jest rozciągnięciem torebki stawowej. Proces kawitacji skutkuje zmianą krzywej siły-przemieszczenia, co prowadzi do zwiększenia ruchomości stawu. Utorowanie zabiegu na dany segment i staw odbywa się przez proces ogniskowania przy użyciu wielokierunkowej kompresji. Budowana bariera oraz impuls manipulacyjny mają miejsce w pośrednim ustawieniu stawu. Gwarantują przy tym delikatność, bezpieczeństwo, jak i pełny komfort zabiegu. Bardzo ważnym elementem skutecznie przeprowadzonej techniki, jest prawidłowa kontrola oraz praca ciała terapeuty. T właśnie od niej zależy jakość kontroli nad pacjentem, jak i jakość samej techniki.
Manipulacje krótkodźwigniowe – przeciwskazania
Tego rodzaju technika nie jest przede wszystkim wykonywana u osób, u których brak jakichkolwiek wskazań do wykonania zabiegu. Przeciwwskazaniem bezwzględnym jest także sytuacja, w której użycie siły niezbędnej przy tej technice może spowodować uraz. Wśród przeciwwskazań bezwzględnych do wykonania manipulacji wyróżnia się:
- ciągły niemechaniczny ból,
- ciągły ból występujący w nocy,
- brak wskazań,
- zapalenia szpiku,
- stany zapalne,
- zaburzenia naczyniowe w odcinku szyjnym,
- zaburzenia neurologiczne,
- uszkodzenia rdzenia kręgowego,
- zaburzenia w obrębie górnego motoneuronu,
- niewydolność kręgowo-podstawna
- wielopoziomowe uszkodzenia struktur nerwowych,
- nowotwory kości,
- niestabilne złamania,
- osłabienie struktur więzadłowych i kostnych wskutek przebytych lub występujących urazów lub procesów chorobowych.
